Киеватысь Владимир Владимирович Конев пасйис 90 ар

Август 30-öд лунö тырис 90 ар уджвыыса ветеранлы, Ямалса ветеранлы и прöстö бурсьöлöма мортлы – Конев Владимир Владимировичлы.

«Вöлись на том койд вöлi, а öнi нин окмысдас арöсöдзыс вои», – люмъялiгтыр шуö миян герой.

Владимир Владимирович рэдитчöма Мыжыын, но мамсö 40-öд воясын вуджöдöмась рэбитны Киеватö да сiдз и олö нэмсö дзоля ылыс сиктын. Тылын трудитчысь, дзолясянь рэбитöма «Путь Ленина» колхозын. Водзджык ортсасьöма аймамыслы, а бöрвы сэн жэ черикыйысьöн. Нелямын вит ар выытi сетöма черикыйöмлы. Унаысь вöлi пасйöма начальствоöн почёт знакъясöн бур уджысь да ыджыд производственнöй петкöдласъясысь. «Мый тшöктасныс, сiйö и рэбитiм, – юксьö Владимир Владимирович. – Совхозын быдчöма рэбитасö карим. Бöранум иг видзöдö, иг дышöдчö».

«Тавося висьöмыс тай лёк, никытчö никодöс оз лэдзныс. Челядьяс таво из волыныс. Воисныс кö, ыджыд гаж карим – нимлунсö пасйим. Ӧнi гажтöм, выль висьöмсис никодлы оз позь миян дорö волыны. Коля пийö волö куш, ортсасьö да сёянтор вайö», – шуö Евдокия Филипповна гöтырыс.

Владимир Владимирович петкöдлö миян пример и семьяын – сизимдас во гöгöр нин олöныс Евдокия Филипповна гöтырскöд. Евдокия Филипповналы вöлöма дас окмыс ар, кор петöма Владимир Владимировичла верессайö. “Ми öтлаын Киеватын рэбитiм. Ме сiйö женик туйö никор иг пукты, а сыа, баракö синйöма менö. Сылы нин кызь öтик ар вöлi, тöлкаджык. Ме рэбитны муна, а сыа менö вэтöдiс да висьталö: «Мэдасы корасьны вола». Воöмась да корасьöмась, ме сэк рэбита вылын вöлi. Сiдз и олам», – радейтöм синъясöн юксьö юбилярлöн гöтыр.

Евдокия Филипповна быдмöма ыджыд семьяын – вит вок да Ольга чой. «Менö зэй жалейтiсныс вокъяссö, кукла туйö видзисныс. Дружнöя олiм, бура быдмим, – казьтылö челядьдырся кадсö миян сёрнитысь ёрт. Вокъяссö висьталiсныс Владимирлы, мед менö из öбижайт».

Быдтöмаöсь нёль челядь. Ӧнi ыджыд пиис юркарын олö, ныыясныс, öтикыс Феодосияын, мöдыс – Тюменьын. Орданыс Мыжыын олысь Николай пиныс.

“Водз кöмкöт из вö, сапöг из вö. Верессайö петöм бöрын нин, вузалiсныс порсь куяс да ми порсь ку джын ньöбим. Владимир менум вурис и аслыс вурис сапöг. Менам вурсян машинаö бур вöлi, сынас и вурис. Владимир зэй сяма морт, ставсö кужö и рэбитасьыс оз по. Ӧнi на öтик местö вылын оз вермы пукооны – пыр мыйкö карны керка дорын колö. А мый, олöмнум велöдiс сiдз, уна öд сьöкыдторйыс олöманум вöлi. Вöлян тай олiм, гажаа олiм. Уна сьылiм, а öнi нин унаыс вунöдчöма”, – казьтылö, люмъялiгмоз, шуда гöтыр.

Коневъяс пыр видзöмась скöт – вöö, мöс, баляяс. “öнi керка доранум коли куш öтик пон. Водз и улльё, и яй асланум вöлi, нэксö ассьнум карим – зэй бур вöлi. Турун уна ытшкылiм да во чöж сынас вердiм, миян пыр судзис”, – казьтылö миян ёрт.

Вöйнаыс кор вощис Владимир Владимировичлы вöлi дас ар. Казьтылö тайö сьöкыд кадсö миян ёрт люмтöг: “Июнь тэлысьын, вöйна вöщигас, эстöн, Киеват дорын, “Красная звезда” пароход сулалiс да йöзсö вöйна вылö чукартiс. Менам Митрофан да Петра дядьяссöс босьтiсныс. Мамнум креждорас лэччилiс, кольöдлiс – бура жэ нин бöрдiс. Сiдз ныа и колиныс сэн, из и воныс”. Вöйна дырйи ставöн ортсасисныс миян канмулы, мед вештыны вэрöгсö. Владимир Владимирович мыдзöм из тöдлы. Пыр вöлi медводз ортсасьысь.

Татшöм йöз вылын и кутчысьö муыс.

Окмысдас ар тырöм – зэй тöдчана и важнöй лоöмтор, öд оз быд мортлы мойвий пасйыны сэтшöм ыджыд арлыд. Ми кöсъям Владимир Владимировичлы крепыд дзоньвидзалун, олöм дорö радейтöм мед никор из быр. Мед быд лун ваяс радлун да шудлун, öд тайö и выйим дыр олöмлöн гусятор.